உன் விழி நடத்திய பனிப்போரில்
வீழ்ந்தது என் இதயமே,
உள்ளிருந்த உயிரும் எங்கே?
விட்டு வைக்கவில்லை அதையுமே!
உன் அசைவுகளை உளவு பார்க்கும்
ஒற்றர்ப்போல் என் விழி ஆகும்.
நீயிருக்கும் இடம் தேடி
காரணங்கள் ஏதுமின்றி,
தோரணம் கட்டிய வாரணமாய்
தானாக என் கால்கள் போகும்!
அலையாடும் உன் குழல் இழைகள்
விளையாட்டாய் என் தோளுரச,
உறங்கி கொண்டிருந்த உணர்வுகள்
பீரங்கி குண்டுகளை வீசிடும்,
இறங்கி வந்து என் வாய்,
இதயத்தோடு இதமாய் பேசிடும்!
சதை மூடிய என் இதயதேசத்தில்
உன் இதழ்மொழி ஏவுகனைகள்
நுன் விதைகளாக விழுந்திடும்,
பதை பதைத்து நான் பார்கையிலே,
அனு கதிர்களாக அது எழுந்திடும்!
அழகெனும் ஆயுதமேந்தி நீ,
அறங்கேற்றும் காதல் போர் குற்றம்
ஐநாசபைகள் கூடினாலும் தொடரட்டும்,
என்றேனும் உன் நேசக்கொடி
என் தேகம் முழுவதும் படரட்டும்!!
- Siva.
No comments:
Post a Comment